Pazar, Mart 02, 2014

Inside Llewyn Davis-Coen Abiler


If it was never new, and it never gets old, then it's a folk song.

Ben bugün bunu gördüm. Filmekimi'nde göremediğime hayıflandığım. Başka Sinema'da izleyemediğim.

Coen Abilerin filmi olduğunu yönetmenin kim/kimler olduğuna bakmadan da anlarsınız aslında. Kendileri için çekmişler yine. Akademiye cüccük yaparak çekmişler, yine. Kara komedilerinden yapmışlar bir tane daha. İyi ki döndüler.

Görüntüler muhteşem. Oyunculuklar da öyle. Ama ben biraz hikayeyi aradım şahsen. Bulabildim mi? Yok, bulamadım.

Bu entrydeki https://eksisozluk.com/entry/40771114 arkadaşa selam çakarak diyorum ki, ne olmuşsa o intihardan sonra olmuş. Ama adamın George Washington köprüsünden atlayışı dışında elimizde hiçbir bilgi yok. Bekledik mi, vallaha bekledik. Öğrenebildik mi? Yok.

Hep bekledik, hadi yırtsın, hadi şöhret olsun diye. Oldu mu? Yok.

Boşverin hepsini; sırf o kedi yüzünden izlenir bu film. Ulysses hem de adı. Bakışı, duruşu, herkes kadar karakter oyunculuğu. Sevmek, mıncıklamak istediğiniz değil, saygı duyacağınız bir kedi bulmuş abiler. Ve oynatmışlar!

Müzikler konusunda ise şahsen soundtrackini görünce kaçacağım bir film oldu. Folk müzikten anlamam, kabul, ama yoruldum. Enerjimi sömürdü sanki Turist Ömer Uzay Yolunda filmindeki canavar gibi.

Ne yalan söyleyeyim kimin biyografisine göz kırpıyordu bu film, bilmiyordum. Araştırdım, öğrendim. Bulması benden, okuması sizden. Dave Van Ronk efendim: http://en.wikipedia.org/wiki/Dave_Van_Ronk

Coen Abiler böyle yapmıyor mu hep? Bana en azından hep böyle oluyor. Hem çok şey söyleyesim geliyor, hem çok çok az şey. Sonuç; hiçbir şey söylememiş kadar az şey söyleniyor ama aklımda bir yer kaplıyor,yine.

http://www.imdb.com/title/tt2042568/

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder